Madem a$kım korkutuyor...
1 sayfadaki 1 sayfası
Madem a$kım korkutuyor...
Yalnış yollarda yürümekten, yürüyüp de bir menzile erememekten yoruldum.
Hep mi kanacak bu yürek,hep mi kanayacak?
Dinmiyor sızım,kapanmıyor yaralarım.
Ne halimden anlayan var ne de bir yoldaşım.
Yalnızım.......
Yalnızlık en kara geceden daha kara.
Aşk adına ne varsa hepsi terk edip gitmiş beni.
Öylece umutsuz,çaresiz,sessiz kalmışım.
Ben acıyı sevda sanmışım.....
Hiç böyLe olacağımı düşünmezdim oysa...
Bitmez sanırdım,tükenmez bilirdim, ''GiTMEZ'' derdim...
GiTTi!!
Giderken geride bir enkaz bırakacağını bile bile gitti.
Ne kaldı şimdi bana acıdan başka?
susmaktan ve acıyı yaşamaktan başka ne gelir elimden?
''her aşk biter'' derler ama böyle yıkıcı,böyle yakıcı olması gerekmiyor ki bitişlerin..
Hem benim aşkım bitmedi,bitmeyecek de...
Daha hiçbirşey yaşamadan, hayatı paylaşmadan nasıl bitsin?
bu yürek onun için atmaya devam ederken nasıl tükensin?
Yüreğim bir firara daha tanıklık etti işte...
Hep hüzünle hatırlanacak dünler,nasıl geçeceği meçhul bugünler ve gelmeyecek yarınları yaşamanın zamanı şimdi.
''ondan bana ne kaldı'' diye düşünüyorum da aklıma yalanlardan başka hiçbirşey gelmiyor.
O mu daha çok ustaydı yoksa ben mi çok saftım anlayamıyorum.
Hiçbir soruya yanıt bulamıyorum.
Al işte, yine ağlıyorum.
Kelimeleri durdurmayı öğrendimde birtek gözyaşlarıma söz geçiremiyorum.
Ben hayata ve aşka karşı üzerime düşen herşeyi hakkıyla yerine getirirken böyle acı çekmek reva mı???
ya da gerçek hayat başka bir boyutta bu gördüğüm rüya mı?
Gitti yerden dönse ''Hata Yapmışım'' dese,sevdiğini söylese geçer mi kalp ağrısı?Diner mi aşk acısı?
Korkuyorum acıya alışmaktan,korkuyorum her acıyı sevda sanmaktan...
Şimdi böylesine zayıfken,böylesine kırılmışken yine yalnış bir yola saparım ben.
Yüreğimin sızısını dindirecek diye yalnış kollara sarılırım.
sonra yine gelsin hüzün,gelsin acı.
Oysa açım ben saf sevdalara,yalanlara bulaşmamış aşklara,ihanetlerle anılmayan insanlara.
Açım hiç birşey beklemeden sevenlere,kalp gözüyle görebilenlere.....
Madem aşkım bu kadar korkutuyor herkesi,madem sevdamın büyüklüğünü görüp kaçıyorlar,öyleyse ne ismim Ne cismim kalsın geride.
Savrulup gideyim toz bulutlarıyla hiçkimsenin erişemeyeceği topraklara...
Yeter ki acısız yaşansın Sevda!!!
Hep mi kanacak bu yürek,hep mi kanayacak?
Dinmiyor sızım,kapanmıyor yaralarım.
Ne halimden anlayan var ne de bir yoldaşım.
Yalnızım.......
Yalnızlık en kara geceden daha kara.
Aşk adına ne varsa hepsi terk edip gitmiş beni.
Öylece umutsuz,çaresiz,sessiz kalmışım.
Ben acıyı sevda sanmışım.....
Hiç böyLe olacağımı düşünmezdim oysa...
Bitmez sanırdım,tükenmez bilirdim, ''GiTMEZ'' derdim...
GiTTi!!
Giderken geride bir enkaz bırakacağını bile bile gitti.
Ne kaldı şimdi bana acıdan başka?
susmaktan ve acıyı yaşamaktan başka ne gelir elimden?
''her aşk biter'' derler ama böyle yıkıcı,böyle yakıcı olması gerekmiyor ki bitişlerin..
Hem benim aşkım bitmedi,bitmeyecek de...
Daha hiçbirşey yaşamadan, hayatı paylaşmadan nasıl bitsin?
bu yürek onun için atmaya devam ederken nasıl tükensin?
Yüreğim bir firara daha tanıklık etti işte...
Hep hüzünle hatırlanacak dünler,nasıl geçeceği meçhul bugünler ve gelmeyecek yarınları yaşamanın zamanı şimdi.
''ondan bana ne kaldı'' diye düşünüyorum da aklıma yalanlardan başka hiçbirşey gelmiyor.
O mu daha çok ustaydı yoksa ben mi çok saftım anlayamıyorum.
Hiçbir soruya yanıt bulamıyorum.
Al işte, yine ağlıyorum.
Kelimeleri durdurmayı öğrendimde birtek gözyaşlarıma söz geçiremiyorum.
Ben hayata ve aşka karşı üzerime düşen herşeyi hakkıyla yerine getirirken böyle acı çekmek reva mı???
ya da gerçek hayat başka bir boyutta bu gördüğüm rüya mı?
Gitti yerden dönse ''Hata Yapmışım'' dese,sevdiğini söylese geçer mi kalp ağrısı?Diner mi aşk acısı?
Korkuyorum acıya alışmaktan,korkuyorum her acıyı sevda sanmaktan...
Şimdi böylesine zayıfken,böylesine kırılmışken yine yalnış bir yola saparım ben.
Yüreğimin sızısını dindirecek diye yalnış kollara sarılırım.
sonra yine gelsin hüzün,gelsin acı.
Oysa açım ben saf sevdalara,yalanlara bulaşmamış aşklara,ihanetlerle anılmayan insanlara.
Açım hiç birşey beklemeden sevenlere,kalp gözüyle görebilenlere.....
Madem aşkım bu kadar korkutuyor herkesi,madem sevdamın büyüklüğünü görüp kaçıyorlar,öyleyse ne ismim Ne cismim kalsın geride.
Savrulup gideyim toz bulutlarıyla hiçkimsenin erişemeyeceği topraklara...
Yeter ki acısız yaşansın Sevda!!!
Peewee- Moderatör
-
Mesaj Sayısı : 43
Yaş : 33
Nerden : izmir
Hobileriniz : Rap& v.s
Kayıt tarihi : 22/02/08
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz